Home Sweet Home

Είμαι σπιτάκι μου.
Επιτέλους,με την οικογένεια μου.
Είμαι αρκετά καλύτερα από χτες.
Νιώθω ασφάλεια.
Μακάρι να περάσουμε όμορφες γιορτές ^_^

And Justice for......... ???

Μέχρι πριν από λίγο σκεφτόμουν ότι τα Χριστούγεννά μου,θα είναι μελαγχολικά.
Τώρα *ξέρω* ότι θα βουτήξω για τα καλά στην κατάθλιψη.
Γιατί η ατυχία μου δεν θα τελειώσει ποτέ.
Κι όσοι με βλέπουν καλοβολεμένη,τώρα τελευταία -προς δική τους έκπληξη-
δεν είμαι!ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.
Απολύθηκε ο πατέρας μου από την δουλειά του.
Δεν θα κάνω την εγχείρηση,ως αποτέλεσμα.
Φάτα ρε μουνί Ρο,φάτα γιατί σου αξίζουν!
Γαμώ το σύμπαν και την μοίρα.
"Όλα θα πάνε καλά"
"Η ζωή συνεχίζετα"
Πόσες ακόμα φράσεις θα εφευρεθούν για να μας καθησυχάζουν προσωρινά;
ΔΕΝ θα πάνε όλα καλά ρε γαμιόλη!!!!
Και η ζωή συνεχίζεται γιατί έτσι πρέπει.
Το θέμα είναι ΠΩΣ συνεχίζεται.
Δεν ξανακάνω το χαζοχαρούμενο.
Θα είμαι μουτζούφλα όταν δεν είμαι καλά
και δεν θα *κάνω* ότι νιώθω καλυτερα με τα "ελα βρεεε".
ΩΣ ΕΔΩ.

Iris

There are many things,I wish I could do




When everything is made to be broken...





Everything feels like the movies...




I just want you to know,who I am..




All plastic,full of air.
Red,round.
Free

Κλαψ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΩ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ :(
15.000.000 έουρος!
Αν τα είχα αυτά τα λεφτά,
θα έκανα δώρα σ'όλα τ αγαπημένα μου πρόσωπα!
Στην μαμά,θα έφτιαχνα τέλεια το σπίτι.
Στον αδερφό μου,θα αγόραζα ένα στούντιο και καινούργιο
εξοπλισμό.
Εγώ,θα έκανα την εγχείρηση.
Και οι 3 μαζί,θα πηγαίναμε ταξίδια στην Ευρώπη.
Πρώτα στην Φλωρεντία που θέλει η μαμά να πάει τόόόόόσο πολύ!
Μετά Πράγα!
Μετά Παρίσι!
Μετά Ρώμη,που υποσχέθηκα να την πάω για να δει όλα αυτά που με είχαν μαγέψει.
Και μετά όπου αλλού ήθελαν!
Σουιτες και πρώτη θέση στα ταξίδια =)
Ψώνια ψώνια!
Στον πατέρα μου θα έπαιρνα ένα αυτοκίνητο [για να μη λέει]
και λεφτά για να ανοίξει μια δική του μουσική σκηνή!
Στη γιαγιά,χμμμ ταξίδι στην Πόλη?
Δεν ξέρω.
Στους φίλους,επίσης δεν ξέρω γτ θέλει αρκετή σκέψη.
Και τώρα έχω ώρα μόνο για όνειρα!
Μακάρι να τα κέρδιζα!
Η ζωή μας θα ήταν ΤΟΣΟ εύκολη!
μα ΤΟΣΟ!
Δεν θα χρειαζόταν να δουλεύει η μαμά όλη μέρα γιανα πληρώνει
και ούτε ν ανησυχεί για το παραμικρό!
Θέλω θέλω θέλωωωωω!
Θ αγοράσω λαχείο χμμ.

Φτου ξελευτερία!

Και ναι,μπήκε Δεκέμβρης!
Έτσι όπως μας μπήκε όμως ετσι και να μας βγει!
Και μαζί του το 2008!
Επιτέλους!
Θα φύγουμε από την απαίσια χρονιά του αιγόκερου
και θα περάσουμε σε μία καλύτερη (ελπίζω) χρονιά,αυτή του υδροχόου.
Και μόνο από το ζώδιο αντιλαμβανόμαστε την τραγικότητα που ακολουθεί.
Γι'αυτό και το χαμόγελο φεύγει από τα πλαίσια του προσώπου και
φτάνει ως τον ουρανό.
(Γιατί κατάθλιψη μεν,αλλά όλοι έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα.Εμείς λοιπόν
κι ο φίλος μου,ο Βασιλάκης ο Καίλας.. καΙλας όχι κέλας)
Θα φύγει η γρουσουζιά,η κακοτυχία,οι αρρώστιες και που ξέρεις
ίσως φέτος να κάνω την "to do" λίστα μου.
Έτσι,γιατί όλα θα είναι καλύτερα.
*Ουφ*
Θα είναι,θα είναι.
Το υπόσχομαι. =)

Απουσία

Ένα πολύτιμο τραγούδι
που ακούω στην επανάληψη εδώ και πόση ώρα.
Χωρίς να μου φέρνει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό.
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας:Απουσία
Μουσική/Στίχοι:Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Γυρίζω σπίτι μοναχός
άλλη μια νύχτα
μια καληνύχτα σου γυρεύω ο φτωχός
Ξεθεωμένος απ΄τα ψέματα
τα ζάρια και καπνούς
όλα τ' αδέσποτα ρωτώ
μήπως σε είδαν
Πού να σε βρω

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα γλυκά μου μάτια

Όσα κι αν ήξερα
τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό
Μ' ένα χαμόγελο
τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό
Αληθινό

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα γλυκά μου μάτια


*Ανάσα*
*Αναστεναγμός*
*Όμορφα συναισθήματα σε θλιμμένη έκδοση*
*Παράπονο*

Some kind of night in your darkness

Σήμερα γύρισα στην Καβάλα ύστερα από ένα μήνα.
Η πόλη μου φαίνεται τόσο ξένη.
Λες και δεν έχω περπατήσει τους δρόμους της.
Για έναν περίεργο λόγο θέλω να βάλω τα κλάματα.
Έχω και το γνωστό σφήξιμο στο στήθος.
Γιατί νιώθω χαμενη ενώ ξέρω πού βρίσκομαι;
Γιατί βλέπω παντού μοναξιά ενώ δεν είμαι μόνη μου;
Γιατί το όνειρο μου θα τελειώσει πριν καν αρχίσει;
Και κυρίως...
Γιατί τα δάκρυα μένουν κλειδωμένα στα μάτια ενώ τα σπρώχνει η ψυχή;
Φυλακισμένη και ανέκφραστη στο ίδιο μου το είναι.
Προσπαθώ και προσπαθώ.
Πάντα βρισκόμουν σε μια ατελειώτη προσπάθεια.
Η οποία,θα με βγάλει,πού;
Τόσα αναπάντητα "γιατί" που μου χαλάνε την βραδυά.
Επίμονα και τρομακτικά ερωτηματικά.
Κι όμως ξέρω ότι τις απαντήσεις φοβάμαι πιο πολύ.
Απόλυτες.
Αναλοίωτες.
Καλά κρυμμένες.



Θέλω να κλάψω.
:(

Νιαρ νιαρ νιαρ κι αγαπίτσες πολλέέές =)

Αυτό το σαββατοκύριακο το αγάπησα πολύ :)
Ήταν γεμάτο εκπλήξεις (κατά κύριο λόγο),αγάπη,
χορό,φιλαράκια και αγκαλιές =)
Απλά θέλω να ευχαριστήσω ..............
Φιλ,Χρύσα,Στέλιο,Μίνα,Μιχάλη και αθάνατη μαμά
για το υπέροχο σουκού!
Σας αγαπώ τραγικά μου :)

Enjoy The Silence

Κάθομαι κι ακούω τραγούδια που ακούγαμε παλιά.
Εκείνους τους χειμώνες που βγαίναμε όλοι μαζί.
Πηγαίναμε στο τζαζ,γελούσαμε,ακούγαμε τα τραγούδια και χτυπιόμασταν
χωρίς να μας νοιάζει τι θα πουν οι γύρω.
Γιατί όλοι ήμασταν μια παρέα.
Μια μεγάάάάλη παρέα.
Την πρώτη μέρα που κάτσαμε όλοι μαζί,ήταν εκείνη με την επική ιστορία.
Το ολοκαίνουργιο φουλάρι μου,τις γόπες απ'τα τσιγάρα στο τασάκι,τις μπύρες
και την φαντασία του Φίλιππου!
Ο βίκτους-μαν, η γούρνα που έπνιξαν την Χρύσα κάτω απο τον πύργο του 'Αιφελ,
δίπλα στις πυραμίδες της Αιγύπτου ,στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας.
Ακολούθησαν τα σφηνάκια με 1 ευρώ.
Το γκέι μπαρ και το ρεζιλίκι μας.
Οι άγνωστοι που μας έβγαζαν βίντεο με το κινητό.
Οι νύχτες στο φάληρο,ξαπλωμένοι στο γρασίδι.
Τα πρωινά στο τζαζ.
Σπίτι της Ιωάννας.Σπίτι της Χρύσας.
Σπίτι μου.
Βότανα,βιβλία,η Μπου,η Μπρίτνει και ο ιβίσκος.
Η ίδια μουσική.
Τα χαζοπαιχνίδια μας.
Ο χορός του τζάκ σπάροου στην πλατεία.
Είχαμε πιει ρούμι κι ήμασταν τύφλα.
Τα όνειρα μας για το μέλλον.
Τα ταξίδια που θα κάναμε.
Η φοιτητική ζωή μας στην ίδια πόλη,στην ίδια πολυκατοικία,στον ίδιο όροφο.
"ε την μια μέρα θα κοιμόμαστε στου φιλ,την άλλη στης ζάνας,την άλλη στης χρύσας,την άλλης στης ρος"
Η σταχτοπουτάνα και το άι-λάινερ.
Πράγματα που θυμάμαι τόσο έντονα.
Κι ύστερα τα Χριστούγεννα,που ήταν η αρχή του τέλους.
Καβγάδες,παρεξηγήσεις.
Τζαζ,ρόλιν.
Μισοί μισοί.
Κλάματα,εκδίκηση.
Το καλοκαίρι έγιναν προσπάθειες επανασύνδεσης.
Κάναμε το κουτί μας.
Βάλαμε μέσα προσωπικά πράγματα ο καθένας κι έπειτα
το σφραγίσαμε.
1 Αυγούστου 2007.
Μυροβόλος.
Ήπιαμε στο κουτί και δέσαμε την φιλία μας με όρκους.
Που να ξέραμε τι θα ακολουθούσε...
Πάλι δεν βγαίναμε όλοι μαζί.
Τον Σεπτέμβρη,στις 4 και 5 του μήνα,ήμασταν σπίτι της Χρύσας.
Ολομόναχοι.
Βλέπαμε ταινίες,τρώγαμε,βγάζαμε φωτογραφίες
και καθόμασταν στο μπαλκόνι με τις ώρες.
Χαράματα εκεί.
Με τις κουβέρτες κι όλοι μαζι.
Οι τελευταίες μας μέρες σαν παρέα.
Μετά,μάθαμε.
Μάθαμε τι γινόταν τόσο καιρό.
Η παρέα μειώθηκε στους 4.
Εμείς οι 4 είμαστε καλά.
Δεν είμαστε στην ίδια πόλη,αλλά είμαστε ένα.
όπως ήμασταν πάντα.
Μερικές φορές θυμώνω πολύ και χαίρομαι που "γλιτώσαμε".
Αλλά είναι μέρες που μου λείπει η αγία τετράδα.
Μέρες,σαν και σήμερα που δε θα θελα να μάθω τι γινόταν.
Να μην είχε εμφανιστεί εκείνος.
Ακούγοντας αυτά τα τραγούδια,θέλω να κλείνω τα μάτια
και να θυμάμαι το τζαζ τον χειμώνα.
Που ήταν όλα τέλεια.
Που ήμασταν κολλητοί.
Η μαγική παρέα.
"Ρε είναι γραφτό να είμαστε μαζί!Δες τα ζώδια μας!" έλεγε ο Φιλ
και εμείς χαιρόμασταν.

όποιος λέει οτι όλα συμβαίνουν για ένα λόγο
θα θελα να μου πει
για ποιο λόγο γίναμε έτσι.

Paris Je T'aime - Faubourg Saint-Denis

And then one day..you kissed me..
Time passed.Time raced.
And everything seemed to easy ,so simple.
Free.So new and unique.
We went to the movies.
We went dancing.
Shopping.
We laughed.You cried.
We swam,we smoked,we shaved.
From time to time you screamed.
Without reason.
Sometimes with reason.
Yes,sometimes with reason.


We were close.
So close.
Ever closer.


We laughed together.
You screamed.
Sometimes with reason.
And sometimes without.

Time passed.Time raced.

Μα εγώ,δεν..

Σιχαίνομαι τον καιρό.
Σιχαίνομαι το Πανεπιστήμιο και κάθε τι έχει σχέση μ'αυτό.
Διότι,το είχα στο μυαλό μου σαν την ιδανική εκπαίδευση.
ΧΑ!ΤΙ?
εκπαίδευση.
Εκ-παίδευση.
Παιδεύομαι.
Ίσως!
Τί ίσως δηλαδή,το ξέρω η γυναίκα,το βιώνω!
Σιχαίνομαι την μιζέρια που υποτίθεται ότι θα έφευγε από πάνω μου.
Σιχαίνομαι που δεν μπορώ να επιβληθώ(Γενικά) και να αρνηθώ χαζά πράματα
και καταλήγω με εγκυκλοπαίδειες (ε μα,το στανιό μου!).
Σιχαίνομαι που δεν είναι τα πράγματα όπως τα περίμενα.
Σιχαίνομαι που είμαι μόνη μου αυτή τη στιγμή.
Σιχαίνομαι τον ίδιο μου τον εαυτό,που τώρα αντί να βουλιάξει στο κρεβάτι
κάθεται και κλαψομουνίζει χωρίς λόγο.
Μήπως ήμουν καλύτερα στο χόμταουν?
όχι ειλικρινά,νιώθω πως ζω σε μια παράνοια το τελευταίο διάστημα (όπως λέει κι ο ράινο).
Γιατί μπορεί το έτερον ήμιση να μην είναι στο ναυτικό και να χει τη δυνατότητα να ρχεται όποτε θελουμε,κατά τ'άλλα είμαι ένα απόλυτο κενό μέσα στον χαώδη πολιτισμό.
Ζήτω οι μαμάδες!Ζήτω το πατρικό σπίτι!
Ζήτω η ηρεμία!
Ζήτω που ακόμα δεν έχω χάσει επικοινωνία με το περιβάλον!


Υ.Γ. δεν είμαι καλά..

Φοβάμαι..

..την απιστία..Πειράζει?:/

Φιλία παρτ 2

Όχι ειλικρινά,με περνάς γι'αναίσθητη?
Καταλαβαίνω ότι ήθελες να φύγεις απ'την σκατόπολη!
Οτί δεν αντέχεις να μείνεις εκεί ένα χρόνο ακόμα κι
ότι δεν έχεις τους κολλητούς σου!
Νιούζλφας!
Ούτε εγώ έχω τους κολλητούς μου!
Και λοιπόν?
Έχεις φίλους εκεί,όπως έχω κι εγώ.
Γιατί ΚΑΘΕ φορά που σου λέω οτι κάτι δεν πάει καλά μου πετάς μπιχτή?
Δηλαδή,οκ,δεν είσαι καλά.
πρέπει να κάνεις όμως κι εμένα χειρότερα?
Αν σου έλεγα το κάθε τι άσχημο εδώ,όόόλες εκείνες τις φορές που κάτι δεν πάει καλά
θα τ άκουγα!
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΒΡΟΝΤΕΣ?
Γιατί ρε γαμώ τον πανσερραικό μου τα ίδια θα λες του χρόνου
αλλά εσύ θα χεις εμένα ρε να ρχομαι εκεί και δεν θα σαι μόνη σου.
Γιατί και ο Στέλιος (ο καλός μου) δεν γίνεται να βγάλει ρίζες εδώ,ούτε ο Μιχάλης ούτε η Μίνα!
Είμαστε εγωίστριες και οι 2,αλλά μη γαμάς μυαλά,ντάξει?
Γιατί το να φύγεις μακρυά απο το σπίτι σου
δεν είναι η εύκολη υπόθεση που φανταζόμασταν τόσο καιρό.
Θα χαλάς λεφτά,θα ξεμένεις,θα φοβάσαι να γυρίσεις σπίτι,θα είσαι μόνη σου στο τμήμα στην αρχή,δεν θα χεις ίντερνετ,δεν θα σου καθαρίζει κανένας τίποτα και γενικά θα εξαρτάσαι ολοκληρωτικά απο τον εαυτό σου.
Αν το θεωρείς τόσο εύκολο τι να σου πω.
Θα σε δω του χρόνου.
Εγώ φοβάμαι και δεν μπορώ να προσαρμοστώ.

Mελαγχολία τέλος!

Τόπος:Πολιτισμός με νέφος
Χρόνος:Ατελείωτος

Έχω να δηλώσω ότι σήμερα 17.10.08 και ωρα 11:02 πμ αποφάσισα να βγω απο την αιώνια μελαγχολία μου!
Στην ουσία αποφάσισα,να φτιάξω την ζωή μου!(όχι δεν παντρεύομαι,ούτε κέρδισα το γιόκερ)
Να βάλω στην καθημερινότητα μου ενδιαφέροντα πράματα,να κάνω όλα αυτά που με υποχρεώνει το πανεπιστήμιο (Γαλλική τον παίρνεις) και να περνάω ποιοτικό χρόνο με τους φίλους που έχω εδώ.
Διότι,με το να κλαίγομαι γι αυτά&αυτούς που άφησα πίσω στο χόμταουν και γι'αυτούς που έχω μακρυά,δεν κάνω τίποτα.
Η μιζέρια καλώς ή κακώς κάποια στιγμή σε ξεσκίζει.
Σου βγάζει τα μάτια και σου ξεριζώνει κάθε τι συναισθηματικά ικανό.
Και τότε είναι που φτάνεις στον πάτο.
Όσο και να κοιτάς τον ουρανό,βλέπεις σκοτάδι και κοράκια.
Και αναρωτιέσαι : γιατί μ'έφερε η ζωή εδώ?
Μετά από σκέψη,αντιλαμβάνεσαι ότι ο ίδιος σου ο εαυτός είναι η πέτρα του σκανδάλου.
Βρισκόμενη σε άρνηση τόσο καιρό,λέγοντας ότι η μοίρα σε αδικεί(οτί σε αδικεί,σε αδικεί!γιατί κάάάθε φορά που εσύ κάνεις σχέδια η μοίρα σκάει στα γέλια),ότι ο Κοέλο λέει παραμυθάκια του κώλου για να σε καθησυχάσει,δημιουργείς μονάχη σου τους τοίχους,το σκοτάδι και τα κοράκια.
Και μένεις εκεί.
Και φτάνεις μια ανάσα πριν την κατάθλιψη.
E,έτσι κι εγώ.
Αλλά ευτυχώς το κατάλαβα σύντομα.
Διαολοστέλνω με μούτζες την μιζέρια κι όλα τα αρνητικά!
Στα όρη ,στ'άγρια βουνά!
Να πας και να μην ξανάρθεις!
Βάζεις τα καλά σου σταράκια,παρφουμάρεσαι και βγαίνεις με άλλο αέρα.
Αυτόν του αποφασισμένου ανθρώπου!
Δεν παραπονιέμαι άλλο λοιπόν (όσο τέλειο κι αν είναι να γκρινιάζω)!
Κάνω λίστα μ'αυτά που δεν μ αρέσουν στην ζωή μου κ αι τα διορθώνω ένα-ένα.


Τι δεν μ'αρέσει στην ζωή μου:
1)Εγώ.
α)Εσωτερικά
β)Εξωτερικά
2)Η οικονομική μου κατάσταση(της οικογένειας δηλαδή)
3)Η καθημερινότητα που έχει περάσει στο στάδιο της ρουτίνας
4)Οι σχέσεις μου ,με κάποιους

Συνεπώς,αυτά που πρέπει να κάνω είναι:

1) α) να γίνω καλύτερος άνθρωπος,χωρίς εγωισμούς
β)να αλλάξω ότι δεν μ αρέσει
2)να ψάξω δουλειά και μέχρι να βρω,να ξοδεύω λιγότερα χρήματα
3)να μη βαριέμαι όλη την ώρα και να γεμίσω τις μέρες μου με πράγματα που μ αρέσουν και μπορώ να κάνω
4)να ξεκαθαρίσω σ'αυτούς πως νιώθω για να μαι εντάξει απέναντι τους.

Βέβαια,όόόόλα αυτά δεν θα γίνουν κατεφθείαν.
Αλλά τουλάχιστον,στο τέλος,εγώ θα είμαι κερδισμένη :)

Υ.Γ. μπορεί διαβάζοντας αυτό το ποστ,να θεωρειθώ αφελής (δε με νοίαζει :ρ)
Υ.Γ.2 μου λείπουν τα υπέροχα πλάσματα μου :( (Χρύσα,φιλ,δέσποινα,Βενετία)
Υ.Γ3 Ευχαριστώ τ'άλλα υπέροχα πλάσματα στον πολιτισμό,που με ανέχονται!(στελιους,μινα και μιχαλ'ς)
Υ.Γ. 4 ο μιχάλης δεν την παλεύει :ρ

Μια φορά που μελαγχόλησα..

Κάθομαι στο γραφείο μου και παρατηρώ τον έξω κόσμο.
Σήμερα ο ουρανός είναι μοβ!
Μακάρι να μπορούσα να με βοηθούσαν τα κόκκινα φτερά μου να φύγω από εδώ..
Να πετάξω στον μοβ ουρανό!
θα μπορούσα να πάω σ'όλα εκείνα τα μέρη που έχω ονειρευτεί..
θα ήμουν πάνω απ'τα σύννεφα και θα έβλεπα τον κόσμο να γίνεται ροζ
με πράσινες και μπλε βούλες.

Πρέπει να προσπαθήσω.
Πόσο θέλω να πετάξω!
Προσπαθω αλήθεια,αλλά είμαι πολύ αδύναμη..
Βλέπεις..πάει πολύς καιρός που πέταξα τελευταία φορά..
Από τότε είμαι εδώ.Κολλημένη σ'ένα δωμάτιο.



Then the rain would start to fall.
But it wouldn't be water.
It would be whiskey.
The whiskey drops on my wings.
Like stardust on a piece of red velvet.

ΦΙΛΙΑ

Από πότε η φιλία είναι "κάτσει"?
Ότι κάτσει.
Που είναι αυτά που γράφαμε στα λευκώματα του γυμνασίου?
"Φιλία είναι οτι σημαντικότερο".
Ναι,συμφωνώ.
Δεν μπορώ να καταλάβω το σύστημα "σε γράφω-σε θυμάμαι όταν ξεμένω/όταν χρειάζομαι βοήθεια".
Κι όταν ζητάς τα ρέστα και λες,κάτσε ρε φιλαράκι,εγώ τι ρόλο παίζω στη ζωή σου?
Αρχίζουν τα "να εγώ εσένα αγαπάω,πάντα θα είσαι η κολλητή μου,εσύ είσαι πάνω από τους αλλους" κτλ.
Φυσικά μετά από λίγα λεπτά επιστρέφουμε και πάλι στο μηδέν.
Ούτε ο Αλογοσκούφης να ήμασταν.
Κάνουμε ένα βήμα μπρος για να πάμε άλλα 100 πίσω.
Και φυσικά,όταν ΕΣΥ φτύνεις αυτούς,είσαι ο κακός ο φίλος,αυτός που δε νοιάζεται.
Σου κάνουν παράπονα και σου πετάνε σπόντες οτί δεν βγαίνετε κι εσύ με το ζόρι κρατιέσαι να μη του φέρεις το τασάκι στο κεφάλι.
Γιατί είσαι Ο ΜΑΛΑΚΑΣ.
Τι είναι λοιπόν πιο σοφό?
Να επιμείνεις?Να κάνεις τον ανήξερο και να καταπιείς την αδιαφορία?
Ή να πεις "δεν γαμιέσαι ρε" και να ψάξεις αλλού?
Όταν στον ένα χρόνο,νιώθεις οτί τους 4 μήνες από τους 12 έχεις κολλητό/ή
να μείνεις?
Δεν αξίζεις το ΄12 μήνες τον χρόνο'?
Αν όχι,για ποιο λόγο συνεχίζουν να σε αποκαλούν 'κολλητή'?
Γιατί ότι και να κάνουν,σ'έχουν δεδομένο.
Μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσω τα χαρτιά μου.
Να βρω φιλαράκια αληθινά.
Να χω έναν ώμο να κλάψω όταν θέλω κι όχι να κλαίνε όλοι στον δικό μου κι εγώ στο μαξιλάρι μου.
ΦΙΛΟΣ είναι αυτός που είναι ΔΙΠΛΑ σου και σε ανέχεται όπως είσαι και σε βοηθάει στα δύσκολα.
Να είσαι περήφανος για τον φίλο σου ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ.
Γιατί μόνο τότε τον εκτιμάς και τον αγαπάς αληθινά.
Μπορεί και να είμαι αφελής,αλλά σε μια σκατένια κοινωνία όπου όλοι είναι δήθεν και σταριλίκι και καλά,αποζητώ όπως κι εσύ,αληθινούς ανθρώπους.

To be continued...

Παραίτηση...

τίποτα παραπάνω.
Παραιτούμαι.........

Σήμερα..

..είναι η πρώτη μέρα μετά από πολύ καιρό που νιώθω οτι δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους. Κι ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να με καταλάβουν. [Βάζω και τους κολλητούς μου και την οικογένεια μου μέσα]

Δρόμος

Μοιάζουν γιορτή οι εκδρομές,

οι θάλασσες κι οι εξοχές,
μέσα μου βρέχει συνεχώς,
τι σημασία έχει αν έξω πάλι ανθίζει ο καιρός
μέσα μου ανθίζει η χαρά,
τι σημασία έχει αν έξω πάλι βρέχει.

Μια βαλίτσα έχω κι εγώ,
που στριμώχνω ότι αγαπώ,
δρόμους φτιάχνει η καρδιά
και ας το ξέρει από πριν
πως δεν βγάζουν πουθενά…

Το νόημα είναι η διαδρομή,
κι όχι να φτάσει ως εκεί,
σε θυμάμαι το είχες πει,
δρόμος είναι κάθε τι,
σε θυμάμαι το ‘χες πει,
το νόημα είναι η διαδρομή…
Δρόμους φτιάχνει η καρδιά,
τι σημασία έχει αν έξω πάλι βρέχει...

Καταθεση ψυχης

Συγγνωμη γι αυτο το ποστ.
Αλλα επειδη δεν μπορω να στα πω κατα προσωπο,στα λεω εδω.
Πες με δειλη,πες με οπως θες.
Καποια στιγμη,θα το ξεπερασω.
Απο τοτε που αρχισαν ολα,πληγωσες 3 ανθρωπους που σ αγαπουσαν οσο τπτ.
Εξαφανιστικες,απλα.
Δεν εδινες σημεια ζωης για χρονια ολοκληρα,ωσπου εμφανιστηκες και παλι.
"Ηξερα μεσα μου οτι ησασταν καλα".
Να σου πω κατι?
Δεν ημασταν.
Δεν ξερω αν θα το ξεπερασουμε ποτε τελειως.Εγω δλδ,για τους αλλους δεν ξερω.
Ηθελες να δωσεις το παρον..Απο τυψεις,απο αισθημα ευθυνης,απο αγαπη,δεν ξερω.
Μου φανηκε πολυ αληθινο εκ μερους σου και για μια στιγμη πιστεψα πως ολα
θα γινοταν οπως παλια.
Θα θεραπευομουν κι εγω.
Οι προσπαθειες σου ηταν καλες,στο αναγνωριζω.
Αλλα μετα ξαναεφυγες.
Οχι απτη ζωη μας,απλα εμεινες σε αλλη πολη.
Μιλουσαμε συχνα κι ανεβαινες σε διακοπες για να μας δεις.
Ημουν ευχαριστημενη και περηφανη για σενα.
Μου ελειπες πολυ βεβαια,αλλα οταν ερχοσουν ηταν οτι καλυτερο μου συνεβαινε εκεινα τα 2 χρονια.
Σ ενιωθα και παλι διπλα μου.
Μετα,γυρισες μονιμα εδω.
Χαρηκα τοσο πολυ,που θα σε ειχα τοσο κοντα μου!!
Θα μπορουσα να ρχομαι καθε μερα να σε βλεπω..
Αλλα δεν εγινε ετσι..
Οταν γυρισες,απομακρυνθηκαμε.
Στηριχτηκες σε αλλον και εμεις σχεδον αποξενωθηκαμε.
Καθε φορα που ερχομουν,εσυ εφευγες.
Με αφηνες μονη μου.
Βεβαια,για να μη νιωθεις τυψεις μιλουσαμε που και που.
Νοιαζοσουν για το μελλον μου.
Ακομα νοιαζεσαι (νομιζω).
Μου λεγες τα ονειρα σου κι εκει που σε πλησιαζα κι αισθανομουν διπλα σου
με μια σου κινηση με εδιωχνες.
Με πληγωνες συνεχεια.
Πονουσα πολυ,οπως ποναω και τωρα.
Η μαμα,σε δικαιολογουσε αν και δεν το θελε.
Σ'εβριζα και σου θυμωνα συνεχεια.
Αλλα μολις εβλεπα κληση σου στο κινητο μου,το προσωπο μου ελαμπε
και πιστευα οτι σημαινα εστω και κατι λιγο.
Αλλα,καθε φορα που σε εμπιστευομουν,με απογοητευες.
Ετσι επαψα να ασχολουμαι.
Το πηρα αποφαση,πως οι σχεσεις μας θα ηταν καλυτερο να μεινουν στα τυπικα.
Ηξερα οτι αμα ζητουσα παραπανω,θα πληγωνομουν παλι.
Η ζωη μου κυλουσε οσο κανονικα μπορουσε να ειναι.
Μιλουσαμε και βρισκομασταν αραια και που,αλλα δεν σου εδινα πολλη σημασια.
Συγγνωμη.
Μου εδινες συμβουλες,αλλα δεν δεχομουν τις αποψεις σου.
Και τωρα,που εμαθες οτι φευγω,εμφανιστηκες παλι.
Εισεβαλες στην ζωη μου και νομιζεις οτι μπορεις να αναλαβεις τις ευθυνες σου!
Που ησουν ολα αυτα τα χρονια ομως?
Οταν με κοροιδευαν ολα τα παιδακια και μ'ελεγαν "το μπασταρδο με τα ψυχολογικα"?
Μπασταρδο δεν ειμαι,αλλα ναι ψυχολογικα μου αφησες μπολικα.
Η ολη κατασταση,μ εχει σημαδεψει ανεπανορθωτα.
Ερχεσαι λοιπον κι εχεις απαιτησεις απο μενα?
Μου λες οτι θες το καλο μου,ενω δεν σταματας να με στεναχωρεις!
Δε ξερω,νομιζω οτι δεν το κανεις επιτηδες.
Ισως φταιω κι εγω που δεν σου μιλαω καταμουτρα,αλλα βλεπεις
δεν μπορω.
Γιατι δεν μπορω να σου κρατησω κακια κι οτι και να μου πεις θα με κερδισεις παλι.
Σημερα ειναι η πρωτη φορα που γραφω για σενα.
Η πρωτη φορα που σου ειπα οτι σου θυμωσα.
Αλλα και παλι,αντι να κατσεις να το συζητησουμε,αυτο που μου ειπες σταθηκε σαν μαχαιρι.
"an xereis poso s agapaw den 8a prepe.alla oκ.κatalavainw"
δεν καταλαβαινεις,αληθεια.
Μακαρι να μπορουσες.
Παντα ενιωθα πως ντρεποσουν για μενα.
Αλλα,ακομα σ αγαπαω και σε θελω στη ζωη μου.
Μη μου ζητας ομως,να σ εμπιστευτω.
Δεν μπορω.
Πρεπει να μου αποδειξεις οτι αλλαξες.
Τις προαλλες στην θεσσαλονικη,νομιζα οτι ειχες αλλαξει.
Αλλα και παλι χειροτερα τα εκανες.
Ηθελες να εχεις τον ελεγχο και να δειξεις οτι εισαι εκει.
Και προχτες παλι,ημουν τοσο χαρουμενη που θα καναμε κατι ΜΑΖΙ
μετα απο τοσο καιρο.
Μου το χαλασες και παλι.
Κι ακουω,τριτα και τεταρτα ατομα,που τα βλεπουν απεξω να μου λενε
οτι εισαι ενας πολυ καλος ανθρωπος και οτι αξιζεις μια ευκαιρια.
Η οτι ριχνω φταιξιμο στην μανα μου.
Εισαι πολυ καλος ανθρωπος ναι.απλα δεν μπορεις να κρατησεις τις ισοροπιες σου και δεν μπορεις να ωριμασεις.
Προσπαθεις να εισαι εκει,αλλα λειπεις συνεχεια.
Το μοναδικο φταιξιμο που ριχνω στην μανα μου ειναι το οτι σε δικαιολογουσε κι οτι
οταν τσατιζοταν με σενα,τ ακουγα εγω.
Τιποτα αλλο.
Δεν την αντεχω αυτη την κατασταση.
Καποια στιγμη θα σου δωσω το λινκ να διαβασεις τι εγραψα για σενα.
Να δεις τα παρασκηνια,που στην πραγματικοτητα ειναι η πλοκη του εργου.
Σου ζητω συγγνωμη αν σε πικρανα μ αυτα που εγραψα.
Το ξερεις οτι θα σ αγαπαω για παντα κι οτι οτιδηποτεκαι να μου κανεις
θα ειμαι ο ΠΡΩΤΟΣ ανθρωπος που θα τρεξει για σενα.
Μη το εκμεταλλευεσαι αυτο.
Ελπιζω να φτιαξουν τα πραγματα.
Εισαι κομματι μου.

Συμβουλές ομορφιάς από την Audrey Hepburn

Μάθε πώς να γίνεις αληθινά όμορφη


Για γοητευτικά χείλη προφέρετε λέξεις καλοσύνης.

Για όμορφα μάτια κοιτάξτε να δείτε το καλό στους ανθρώπους.

Για λεπτή σιλουέτα, μοιράστε την τροφή σας με τους
πεινασμένους.

Για ωραία μαλλιά, αφήστε ένα παιδί να τα χαϊδέψει μια
φορά τη μέρα.

Για ελκυστικό βάδισμα, περπατήστε με τη γνώση ότι δεν πορεύεστε μόνοι σας.
Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν βρίσκεται στα ρούχα που φορά, το σώμα που περιφέρει ή τον τρόπο που χτενίζεται. Η ομορφιά μιας γυναίκας πρέπει να είναι ορατή μέσα από τα μάτια της, γιατί αυτά είναι η είσοδος της καρδιάς της, το μέρος που κατοικεί η Αγάπη.

Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν είναι στα χαρακτηριστικά του προσώπου της, αλλά αυτή που αντανακλάται από την ψυχή της. Είναι η φροντίδα που προσφέρει με αγάπη. Το πάθος που επιδεικνύει.
Η αληθινή ομορφιά μιας τέτοιας γυναίκας μεγαλώνει με το χρόνο...

Το ρομαντσο του Λεοντα

Αυτο το ποστ δεν χρειαζεται καποια φωτογραφια ή μουσικη υποκρουση.
Ειναι ενα απλο ποστ για σενα.
Για να σ'ευχαριστησω.
Για ολα αυτα που εχεις κανει για μενα.
Για ολα αυτα που αισθανεσαι και για αυτα που κανεις εμενα να αισθανομαι.
Επειδη εισαι διπλα μου,παρα τα χιλιομετρα που μας χωριζουν.
Επειδη εισαι ενας υπεροχος ανθρωπος.
Πραγματικα το πιστευω αυτο!
Μπορει να γινεσαι σπαστικο,οταν σου λεω να σταματησεις να με γαργαλας κι εσυ δεν μ ακους.
Μπορει να εισαι αυτοκαταστροφικος χαρακτηρας και να εχεις συχνα τις μαυρες σου.
Μπορει να μου την λες συνεχεια γι'αυτα που ακουω και για τα γουστα μου.
Παρολα αυτα,σ'αγαπαω!
Γιατι μονο εσυ με ξερεις τοσο καλα και παρ'ολες τις ατελειες,μενεις διπλα μου :]
Και γιατι το χαμογελο σου μπορει να φωτισει ακομα και το πιο σκοτεινο δρομακι!
Και το πιο σκοτεινο δωματιο!
Η λιστα του "Σ'αγαπω γιατι.." ειναι ατελειωτη,θα την γραψω καποια αλλη στιγμη στο υποσχομαι!
Τωρα απλα,με αυτα τα λιγα λογια που μου ρχονται στο νου θελω να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω!
Ενα σ αγαπαω,ενα σε λατρευω,ενα σε σκεφτομαι κι ενα μου λειπεις.
Ναι,δεν εχει πολλες μερες που εφυγες!
Αλλα βλεπεις,η μυρωδια σου στο δωματιο μου δεν μου αφηνει και πολλα περιθωρια.
Και μυριζεις ΤΟΣΟ ομορφα :)
Ξερω οτι σε 9 μερες θα σε δω και παλι!
Κι αυτο με κανει να εχω μονιμως ενα ηλιθιο χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο μου!
Σ'ευχαριστω που υπαρχεις στη ζωη μου :]

<3

Matisse:Call Me, Call Me

call me call me
I'll be there for you
I am your secret love
I am alive inside your mind

call me call me
need me
I'll be there
I am in Everyman
I am the sunrise in your eyes

Είμαι ΚΑΛΑ :)
Χαρούμενη κι ερωτευμένη :)

H alh8eia vrisketai ston Malama

E nai loipon,h alh8eia vrisketai ston Malama.
Aytos o an8rwpos leei megales alh8eies kai to katalava proxtes.
Pernousa mia melagxolikh-ypotonikh-kata8liptikh koinws skata periodo,
ta evlepa ola mavra,den h8ela na vgw ktl ktl.
San ta emakia ena prama,xwris to eyeliner kai ta kopsoflevika.
Akouga synexws tragoudia pou m ekanan xeirotera.
Ale3iou,Iwannidhs,Evanescence,Anathema,Until June,Natasha Bedingfield
KAI Malama.
Aytos o sofos an8rwpos loipon,leei s ena tragoudi :

Είναι σκοτάδι μάτια μου
πάντα σ' αυτή την πλάση
μια χαραμάδα αφήνουμε
το φως για να περάσει

Να μπούνε χρώματα φωνές
όνειρα και ταξίδια
να κλέψουμε απ' τους Θεούς
πανάκριβα στολίδια

O kosmos (oi an8rwpoi dld) den prokeitai n alla3ei pote.
Mhn perimeneis adika.
Piase thn zwh apo ta kerata kai mhn afhseis kanenan na sou xalaei to monopati sou!!
Giati einai diko sou na parei!
esy dialegeis poioi 8a einai synodoiporoi sou!
Apla ola ta empodia prepei na ma8eis na ta antimetwpizeis.
An ta dexesai kai den kaneis tpt gi ayta,tote eisai a3ios ths moiras sou!
Klepse panakriva stolidia apo tous 8eous kai anoi3e mia xaramada sto skotadi!
Kai na deis pou ayta 8a se kanoun kalytera :)

Sleepless

Well I would walk around the earth
To have another chance with you
Spend the evening, paining thoughts of all you do
Well I remember the sleepless nights
When I’d lie awake
If only I could tell you how I feel..

Well I remember the sleepless nights
When I’d lie awake
Fix me I’m on my own



Melagxolia.
Pali.
Voh8eia kaneis? :(

Panelladikes

Vriskomaste sthn metapanneladikh periodo.
Den exoume diavasma,den prepei na 3ypname stis 7,den prepei na pairnoume
vitamines h otidhpote allo gia na antape3el8oume!
Ti omorfa pou moiazoun ola ayta!
Einai?
Htan,htan.
Giati hr8e h kataramenh mera pou vghkan oi va8moi.
"Ma egw pou 8elhsa polla emeina me ta liga"
Ta niata mou t ati8asa egw 8a ta synh8isw,opws leei o agaphmenos mou Swkraths?
3emeina me xamhlous va8mous,adikous.
Giati kai diavasma eri3a enamish xrono,alla kai to agxos me eixe katafaei.
Einai alh8eia oti den perimena poly pshlous va8mous,den tous h8ela kiolas.
Apla den hr8e h antamoivh mou!
Den perasa okay,alla ti skata ekana mia xronia?
Diavaza kai agxwnomoun gia thn apotyxia?
H mana mou leei,oti mporei telika sth moira mou na mhn htan grafto
na paw sthn Evrwpaikwn Kai Die8nwn.
Safws kai pistevw sth moira,safws kai symfwnw mazi ths!
As anoi3oume loipon ena mpourdelo gia na xara3oume thn poreia mas!
Ma fysika,milaw gia ola ta paidia pou den perasan pou- w nai -einai polla.
Otan ema8a ta apotelesmata,eklapsa,tsiri3a,xtyphsa to xeri mou ston toixo (konan o varvaros kai tetoia) alla meta to 3eperasa.
Giati to kalokairi MOY den to xalaw gia tis panelladikes.
Ayto pou me pikrainei omws,einai oti vlepw paidia pou vgalane megalytero va8mo
xwris na diavazoun.
Oi sygkekrimenoi,kerdisan tous va8mous me ta skonakia kai me ta "na paw sthn toualeta?" ka8e 10lepto.
Emena 8a me etrwgan oi typseis me ta skonakia stis panelladikes (gt sta genikhs ta 3eskisa pros 8eou).
Ayth einai h pikra mias ma8htrias loipon,omologoumenws kamenhs,pou den 3erei ti 8a kanei.
Ok pes,egw to 3epernaw,ntynomai,pnigw mia xhna ki oloi oi antres gia thn Lou ki emena!
Den mporw na kukloforw kai na xw tis erwthseis "pws ta phges?" "egrapses kala?".
F R E E Z E!
8a akolou8hsw th symvoulh tou Rhino.
8a tous gyrnaw thn plath kai 8a tous lew me yfos "harvard,harvard" (kai 8a vazw kai to gyali meta).
Giati sthn telikh exes8hn gia tous va8mous,exes8hn gia tis panelladikes,exes8hn genika.
Den eixa kati allo na sas prosferw despoinides panelladikes.
Egw amartia,den exw.
Einai h teleytaia fora pou 8a asxolh8w me to 8emataki sas,giati poly mas talaiprwthsate!
A!Otan ginei h Elh Vasilissa ki egw 8a mai h kollhth ths Queen,8a mazepsw ooooolous
aytous pou eu8unontai gia tis panelladikes,8a tous vasanisw kai 8a tous kapsw sto gkazi!
Egw 8a tous vlepw kai 8a pinw Daquiri fraoula kai 8a mai mia xaroumenh troula :)

ps.den eimai toso kakia,apla to 8ema me e3orgizei.

Viva los muertos,intifada LIBERATION!

Το κυνήγι της Κόκκινης Καραμέλας

Θεσσαλονίκη.
Βαρδάρης.
Χόλιντει Ιν.
Κοινωνία ώρα μηδέν.
Η ύποπτη κοιτάει επίμονα το μπωλ με τις καραμέλες στη ρεσεψιόν
και προσπαθεί να καταστρώσει το σχέδιο της απαγωγής.
Είναι δειλή.
Ακόμη και στο δικαστήριο,δεν μπόρεσε να αποκαλύψει ότι το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα.
"'Ανοιξε την μπλούζα σου και ρίξτες στο σουτχιέν",είπε η συνεργός.
Η ύποπτη δεν εκινήθη.
Έμεινε να κοιτάει το μπωλ.
Απογοητευμένη,αφού δεν μπόρεσε να βρει τρόπο για να πάρει την καραμέλα,ανέβηκε
στους ιδιωτικούς της χώρους.
Το ουίσκι δεν έφτιαξε την διάθεση της.Ούτε καν οι παρτούζες-όργια
στην τηλεόραση.
Την επόμενη μέρα πια,ήταν έτοιμη για όλα.
Είχε πάρει μαζί της μπετονιά και λοστό σε περίπτωση
που η πεταμένη ρεσεψιονίστ την έπιανε στα πράσα.
Κι όμως για ακόμη μια φορά,η ύποπτη δείλιασε.
Η ρεσέψιονιστ ήταν ο τύπος της.Γλυκιά και χαζοβιόλα.
Κοίταξε την συνεργό στα πανέμορφα καταγάλανα ματάκια της
και τότε η συνεργός καταλαβαίνει ότι η κατάσταση περνάει στα χέρια της.
[εμφανώς η συνεργός ήταν πανέξυπνη].
Σήκωσε το κουκλίστικο χεράκι της και έκανε την τρομερή κίνηση.
Πήρε την καραμέλα.
Την κόκκινη καραμέλα.
Την πολυπόθητη [ούτε η Ωραία ελένη τέτοιο σουξέ τι να σου λέω τώρα].
Η ύποπτη,με τα μάτια βουρκωμένα ξετύλιξε το κόκκινο σκατό και το βάλε στο στόμα της.
Ηδονικοί ήχοι ακούστηκαν.
Η ρεσεψιονίστ έκλεισε το μάτι στην πανέμορφη συνεργό κι όλοι ζήσαν καλά
[χάρη στη συνεργό,την θεά ναι].
δι ΕΝΤ.

υ.γ. το ποια είναι η συνεργός είναι ξεκάθαρο μου φαίνεται χουμ χουμ

Αγαπούλες και τέτοια

Μόλις γύρισα από Θεσσαλονίκη.
Είχα πάει με το μαμά μου και την κολλητή μου για να δώσω Γαλλικά Πανελλαδικές [ιου.].
Ε ναι,πιο πολύ για την βόλτα πήγα,κακά τα ψέματα.
Είχαμε κανονίσει συνάντηση και με τις δυο τρούλες μου!!
Rhino και Μιχάάάλη :)
Δεν μπορώ να περιγράψω πως πέρασα,δλδ ναι δεν μπορώ.
΄Ηταν μοναδικά!Είχα πάάάρα πολύ καιρό να περάσω τόσο όμορφα!
Με το που είδα τα μπιζουδάκια μου,το άγχος έφυγε και στο πρόσωπό μου
ζωγραφίστηκε ένα χαζό χαμόγελο [σαν αυτό της Ντόρας της Μαλακισμένης της Εξερευνήτριας] :)
Γελάσαμε ΠΟΛΥ,μαλακιστήκαμε ακόμα πιο πολύ,μιλήσαμε για θέματα που πραγματικά
δεν πρέπει να βγουν στο φως [οχι πραγματικά] και κάναμε κάάάτι αγκαλιές [αχού!].
Παρά την ζέστη,την μασχαλίλα κωλίλα και μουνίλα που λέει ο φίλτατος rhino
περάσαμε απίστευτα!!
Θα θελά λοιπόν να ευχαριστήσω [δεν θα μιλήσω πολύ,μη με κόψετε],την μαμά,την χρύσα που σημειωτέον ΔΕΝ με ξύπνησε με τον γνωστό εκνευριστικό τρόπο και γι αυτό της έδωσα την πολυπόθητη καραμέλα απο το ξενοδοχείο,τον Στέλιο [αγάάάάπη μου] και τον Μιχαλίνο[Γλυκό μου νούφαρο :)].
Φχαριστώ ομορφιές μου που με κάνατε τόσο χαρούύύμενηη!
Σας αγαπάάάάω:)
Άντε να ρθειτε τα δυο ξενιτεμένα στα άθλια μέρη μας να σας χορτάσω!
Μου λείπετε ήδη μιεχ


Υ.Γ. Ο Στέλιος κάνει τις καλύτερες αγκαλίτσες έβερ κι ο Μιχάλης κάνει τις καλύτερες κατασκευές με τσιγάρα,κινητά και σκουλαρίκια!!

Afierwmeno....

Οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι
στη μέση το φαρμάκι μας γλυκό σαν πετιμέζι
και μέσα του σαν ζάχαρη να λιώνει αυτό τ' αστέρι
αυτό που πρώτη η αγάπη μας μας έβαλε στο χέρι

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω μα
αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη

Κι αν μένει ακόμα νόημα και μισοερειπωμένο
μεσ' στα ερείπια αυτά μαζί σου εγώ θα μένω
μέχρι να 'ρθει η άνοιξη και να μας ξεκουνήσε
ι και μέσ' από το θάνατο ζωή να μας χαρίσει

Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη

Tragikothta Vol.2

E nai loipon,einai 5 para ta 3hmerwmata,koimh8hka
molis 20 lepta
kai 3ypnhsa gia na diavasw gia tous ious,ta lemfokyttara
kai tous kuklous azwtou-an8raka-nerou.
den 8a prolavw na ta teleiwsw,to 3erw.
elpizw monaxa na pesoun 8emata pou 8a mporw na apanthsw,na
mhn menw 3ypnia adika^^
Kalh tyxh..

Πφφ

'Οκει είναι τραγικό.Ή μάλλον είμαι τραγικιά!
Διότι σε 4 μέρες αρχίζουν οι πανελλαδικές κι εγώ δεν μπορώ να διαβάσω.
Εδω και αρκετές μέρες είμαι πάνω από τα βιβλία και δεν γίνεται τίποτα!
Έχω να τελειώσω βιολογία,μα έλεος πια!
Όχι βγήκα βόλτα,όχι έκανα διάλειμμα,όχι άλλαξα μάθημα και πάλι αποτέλεσμα μηδέν.
Από σήμερα λοιπόν,πήρα την πικρή απόφαση να δώσω στους γονείς μου τον υπολογιστή
και το κινητό,μήπως και συγκεντρωθώ!
Εννοείται πως,δίκτυο θα χω μετά τις εξετάσεις.
Να περάσουν οι σιχαμένες,δεν τις αντέχω!
Και φυσικά να περάσω κι εγώ σε μια αααξιοπρεπή σχολή,έτσι?
Πφφ τα βαρέθηκα όλα!Να περιμένω το αύριο.
Την μετά εξετάσεων περίοδο για να χαμογελάσω και για να περάσω καλα.
Ελπίζω να αξίζει όλο αυτό που περνάω.
Καλή επιτυχία και στους υπόλοιπους....

Gia to http://www.autographcollectors.blogspot.com/

1. Γράψε.
2. Σκάναρε.
3. Πόσταρε.
4. Ειδοποίησε, αναφέροντας ότι είναι για το http://www.autographcollectors.blogspot.com/
5. Προσκάλεσε και άλλους 5 να συμμετέχουν!

Egw proskalw,osous to diavasoun.......

Tainia Fantasias...

"Μοιάζουν τα όνειρά μας
Με ταινία φαντασίας
Σινεμά είναι ο κόσμος
Πειραιώς και Κηφισίας
Κι όταν φτάνει η σειρά μας
ʼλλοι μπαίνουν πάντα πρώτοι
Και για μας
Μένει μια θέση
Πίσω πίσω στον εξώστη
Στριμωχτά "

To petyxa entelws tyxaia,enw xazwva sto youtube.
Ksafnika mou r8an mnhmes sto myalo.
Anamnhseis apo ena kalokairi pou shmadepse thn zwh mou.
Molis eixa mpei sthn efhveia kai pernousa to kalokairi
sto xwrio,opou gennh8hke h mana mou.
Panta xairomoun na phgainw sto xwrio..
Evlepa tous syggeneis,milousame wres me thn 3aderfh mou
kai ka8e vrady koimomastan ta 4 3aderfia strwmatsada
tragoudontas diafora xaza.
Aytoi htan oi gnwstoi mou omws tote sto xwrio.
Oi pappoudes mou,ta 3aderfia mou,8eioi kai 8eies.
Ekeino to kalokairi eida gia prwth fora paidia tou xwriou.
Mas agkaliasan katef8eian emena kai ton aderfo mou.
Vgainame ka8e mera,prwi vrady kai pernousame fantastika.
Podosfairo,mhlakia,3ereis,ola ayta pou mporouse na kanei ena paidi.
Eixame kai to cd player kai eixame mousikh.
Ta panhgyria htan h kalyterh mas!
Kaname voltes sto adeio xwrio,enw oloi htan sthn plateia.
8ee mou mia fora epixeirhsame na pame kai sta nekrotafeia,alla
to metaniwsame sto prohgoumeno steno..
Xaxa,apisteyto mou fainetai!
Ekeino to kalokairi eixe poly klama kai poly xara!
Pio poly xara!
Fysika den mporousan na leipsoun kai oi paidikoi erwtes!
Egw ki h tote kollhth mou,"agapousame" to idio paidi.
Alla den zhlevame h mia thn allh.
Hmastan poly agaphmenes.Pisteva oti eixa vrei to allo mou miso
se filh.
Htan monadika!
Apisteyta paidia,apisteytes istories!
Sthn pitsaria,sto sxoleio,sthn plateia,ston syllogo ,sto spiti mas...
Xronia exw na paw sto xwrio mou.
Xronia na dw kai ta paidia h estw na milhsoume.
Den kanoume pia parea kai den 3erw an 8a 3anakanoume pote.
Me thn tote kollhth mou malwsame..
Vlepete,menei s'allh polh ki apla erxotan gia diakopes.
Xa8hkame..diko mou la8os,den krathsa epafes.
Ekeinh prospa8ouse poly na meinoume mazi,alla tetoia vlamenh hmoun egw..
Mou leipei.Mou leipoun ta paidia
Mou leipoun ta panta apo ekeino to kalokairi!
Exw syndesei apeira tragoudia m'ekeinh thn epoxh..
Ka8e fora pou t akouw,tous 8umamai olous.
Tis perissoteres fores lypamai poly pou hr8an etsi ta pramata,
alla xairomai poy ayta ta paidia htan estw kai gia ligo
ena kommati ths zwhs mou.
Mou leipete oloi...
Sas eyxaristw pou mou afhsate toses anamnhseis.
Sas skeftomai.

P.s. Exw ftasei to shmeio ths tragikothtas ,to 3erw.Se ligous mhnes 8a mai 18
kai milaw hdh gia anamnhseis.*Melagxolhsa*

"Κάποιος ακόμα περπατά
Σε ξεχασμένους δρόμους
Πάντα πιστεύαμε σ' αυτά
Που μας αφήνουν μόνους

Όσο εμείς γυρεύουμε
Αλήθεια και αγάπη
Πάντα χαμένοι βγαίνουμε
Κι όλο χρωστάμε κάτι'

Kalhmeres

11.00 to prwi,deytera.
Diavasma.TIiiiiiiiiiiiiiiii?
Nainai,diavasma.
Ma poion koroidevw?Den mporw kala kala ta matia mou na anoi3w!!
Ki exw rantevou me ton Ovidio,thn skipiwna
kai den symazevetai...Meta seira exoun ta rhmata eis -mi
ki akolou8ei o venizelos.
Den antexw allo,8 meres mou fainontai vouno.
Na grapsoume na teleiwsoume!
ki an den grapsoume kala?
Exw agxos.
Den 8elw na paw na grapsw.
"kalo kouragio,kalo diavasna,8a skisete"
Den 8a stenaxwrh8w PALI.
exw ton frappe m ou,akouw imagine ton serveta
na paizei ekplhktikh mousikh kai prospa8w na 3ypnhsw.
Elpizw na 3ypnhsw amesa.
Adios amigos~!

KALH EPITYXIA S'OLOYS TOYS MA8HTES POY DINOUN
PANELLADIKES!!KALH DYNAMH!!

Ena post afierwmeno sto Jetaki..

Kyriakh vrady.
Ydroxoos kai leontas ka8ontai sto pc ki akoune imagine.
Miloun mesw msn kai melagxoloun.
Ma den ftaine ki aytes,o servetas epai3e py3 la3.
Kai meta "aint no sunshine".
Giname epishmws melagxoliares opws leei kai to Jetaki.
Den peirazei omws,mas to sygxwrw.
mesa sthn toti xazomara mas,kai sto oti na nai mas h melagxolia erxetai
na mas tarakounhsei ligo.
Den einai kako,pragmatika.
Einai glykia melagxolia.Ksereis,anamnhseis,nostalgia kai tautoxrona
elpida gia to mallon.Oxi oxi elpida,oxi!!
Periergia pes to.Avevaiothta estw.
8a perasoume?8a anamoif8oun oi kopoi mas?

"Oti a3izei ponaei ki einai dyskolo"

"paw na stripsw ena tsigaro kai parallhla akouw mousikh"
"monologw sto para8yro sou,den eimai kala,pasxw"
Ydroxooi,idiaitera plasmata,a3iolatreyta.


Mhn anhsyxeis Jetaki,h vradia 8a perasei.
8a koimh8eis,8a deis ston ypno sou oti vgaineis sthn 8essalonikh
enw vrexei.8a synanthseis an8rwpous pou agapas kai
8a xorepsete.
8a tragoudhsete kai 8a agkaliasteite sfixta.
Meta 8a koita3ete ton ourano kai 8a anastena3ete va8ia.
Den 8a peseis apo to krevati sou,oute 8a xtyphseis to podi sou.
8a oneireyteis .
ki h melagxolia,8a fygei.
8a s'afhsei me tropaia ta oneira sou.
Gi ayta zeis,mh to 3exnas.
Gi'ayta zw ki egw.
Pare apto xeri tous 7 synta3idiwtes sou,kai kane thn dikh sou poreia.
Ftou,melagxolhsa pio poly...
Ydroxoos-leontas shmeiwsate X.

Kai to radiofwno synexise na paizei.....
"kapoios eipe pws o dromos einai h fleva ths fwtias
psyxh mou panta na kulas
kapoios eipe pws ta3idi einai mono h proseyxh
kardia mou na sai panta zwntanh..."

Until It Sleeps

Where do I take this pain of mine
I run but it stays right by my side


So tear me open and pour me out
There's things inside that scream and shout
And the pain still hates me
So hold me until it sleeps


Just like the curse, just like the stray
You feed it once and now it stays
Now it stays

So tear me open but beware
There's things inside without a care
And the dirt still stains me
So wash me until I'm clean


It grips you so hold me
It stains you so hold me
It hates you so hold me
It holds you so hold me
Until it sleeps


So tell me why you've chosen me
Don't want your grip, don't want your greed
Don't want it


I'll tear me open make you gone
No more can you hurt anyone
And the fear still shakes me
So hold me, until it sleeps

It grips you so hold me
It stains you so hold me
It hates you so hold me
It holds you, holds you, holds you
until it sleeps

I Don't want it want it want it want it want it

No So tear me open but beware
There's things inside without a care
And the dirt still stains me
So wash me 'til I'm clean

I'll tear me open make you gone
No longer will you hurt anyone
And the hate still shapes me
So hold me until it sleeps



το τραγούδι είναι κάτι παραπάνω από επικό.
Ταυτίζομαι απόλυτα.
Προσέξτε τους στίχους,έχουν πολλά να δώσουν...

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.

Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ


Υ.Γ. το ποστ,το κλεψα απο τον rhino&tτον anisorropo(mpaknana.blogspot.com).αμα πιστευεις στα δικαιωματα
και οτι 'ο ερωτας δεν κανει διακρισεις κανει την διαφορα'
ποσταρε το κι εσυ!!ελεος με τον κωλο ρατσισμο τους.

Παπχιοαγάπη!

Θα σε παπχιοαγαπώ

όπως τον Ντόνταλντ η Νταίζυ
κι εγώ σαν κορίτσι
που παίζει με ξανθιές μπιμπι μπο

Θα σε ποντικοερωτευτώ
θα'μαστε Μίκυ και Μίνι
Και μες του έρωτα το καμίνι
θα ξαναβαφτιστώ!

Αφιερωμένο στα παπάκχια της ζωής μου!
Μουτς μουτς υπέροχα πλάσματά μου!

Υ.Γ. κύριε χαζορινόκερε,η πικ είναι μόνο για σένα :))))

Αναμονή

Ναι,ναι!Αναμονή!Για ποιο πράγμα?Έχει σημασία?Είναι κάτι ευχάριστο πάντως.Ευχάριστο σίγουρα.Άκου με που σου λέω!!Ξέρεις,η αναμονή δεν έιναι πάντα άγχος,τρέμουλο ή κάτι τέτοιο.Όχι όχι,μπορεί να είναι και γλυκιά.Όπως είναι τώρα.Περιμένεις κάτι τόσο δυνατά και στηρίζεσαι σ'αυτό γιατί ελπίζεις.Ελπίζεις οτι θα σε βγάλει από το βούρκο και θα σε μεταφέρει σ'ένα κόσμο αλλιώτικο.Όχι μαγικό-Δεν πιστεύω στα παραμύθια-Απλά αλλιώτικο.Πιο χρωματιστό!!Ωραίο δεν ακούγεται?Σ'αυτό ελπίζω.Να βρεθώ αύριο εκεί!Μαζί σου!Για λιγάκι,όχι για πολύ.Για φαντάσου το..Εσύ κι εγώ..