draw the line

Αυτό το βλογ μένει ως έχει.Δεν θα ξαναγράψω σ'αυτό
αφού έχω περάσει σε νέα περίοδο της ζωής μου και τίποτα από αυτό
το βλογ δεν με κάνει να χαίρομαι πλέον.
Θ'ανοίξω ένα νέο λοιπόν,που *ελπίζω* να μην είναι τόσο απαισιόδοξο =)
adios!

Κριός-Λέων-Λέων-Κριός και πάλι απτην αρχή from Λαχανακια by Ροδακινιά

"Γεια σου κούκλα "
"Γεια σου κάβλα"
"Κριός"
"Λέων"
"....με δίδυμο"
"...με αιγόκερω"
"Βάρδος"
"Χα ξενέρωτε.Αγγελάκι"
"Μπουγιούμ"
"Α?"
"Μάνα ατάρτη θα με λέτε"
"Ωωωωωώντρει!"
"Μουσελίνα"
"Τούλι "
"Μπελ επόκ"
"Ρετρό!"
"Πάμε παραλία!!"
"Πάμε μυροβόλο"
"Ακούω μαντόνα σκσ"
"Ακούω μετάλικα ρε!"
"Μωρό έτσι να τα κάνεις τα μαλλιά σου"
"Ρεεε σου πάει το πουκάμισο!Σέκζι!"
"Με χτύπησαν τα ολ σταρ,γτ δεν έβαλα κάλτσες"
"Με χτύπησαν τα παπούύύύτσια μουουουουουουουουου (χ12432544524 φορές)
"Ελα ρε πάμε σινεμάάά!Θα πω και τη μαμά!Σε μισή ώρα να σαι κάτω!"
"Θυμάσαι το καπελάκι της Βενετίας?Τέτοιο ήθελα να σου πάρω...αλλά μπλιεχ"
"Να ρθουμε σπίτι για ταινία??"
"Τι χρώμα γυαλιά να πάρω?"
"Το ψυγείο με την Αγγλική σημαία είναι δικό μου"
"Θα φτιάξω γκέι μπαρ με τη χρύσα"
"Ρε τέτοια γυαλιά θέλω εγώ!Παλιο ζηλιάρα γαμώ τον λέοντά σου!"
"Πάλι θα με αφήσεις μέσα γαμώ?"
"Μαλάκω"
"Σιχαμένε"
"Καβαλημένη"
"Ψωνάρα"
"Βλαχάρα"
"ΦΤΩΧΙΕ"
"Ωχου ρο ξεκόλλα λέμε"
"Κόψε την ειρωνία φιλ"
"Δε σου μιλάω"
"Δε σου μιλάω εγώ!"
"Σ'αγαπάω.."
"Θα μαι για πάντα δίπλα σου.."
"Δε θα χαθούμε.."
"Μη φύγεις..."

Σιωπή.
Το μόνο που ακούγεται είναι στίχοι γνώριμοι,πολλά υποσχόμενοι,αγαπημένοι.
"Keep holding on,cause you know we'll make it through"


Σ'αγαπάω Κρύε Κριέ μου..
Μου λείπεις κι ας μην έχεις φύγει ακόμα..



Και έφυγες και παραλίγο να χαθούμε κι όμως δεν
και σ αγαπώ τόσο πολύ
και χαίρομαι τόσο τόσο τόσο τόσο πολύ που είσαι στη ζωή μου
και που η σχέση μας έχει φτάσει σε τέτοιο επιπέδο ,πολύ
καλύτερο από αυτό που ήταν!!
Μπεστ τρούλες φορέβα. <3

Bye Bye Bye

Έγινες αυτό που μισούσες.Αυτό που σε πλήγωσε.
Αυτό που αγάπησες όσο τίποτα στον κόσμο.
Κι όμως δεν πήρες το μάθημα σου.Πλήγωσες όπως σε πλήγωσαν.
Και τώρα είμαι εδώ όπως ήσουν εσύ τότε.
Σε μια ταράτσα.
Mόνο που εγώ δεν έχω κάποιον να με πιάσει.
Κάποιον να μου πει "εγώ είμαι εδώ για σένα.Και σ'αγαπώ"
Εσύ είχες εμένα.Είχες και το μικρούλι.
Πάντα μας είχες.Πάντα θα χεις το μικρούλι.
Πάντα δεν θα έχεις εμένα.Κι είμαι σίγουρη πως δεν σε νοιάζει καν.
Κι αν το διαβάσεις αυτό κάποτε θα λες "ωχ καλά" και θα κουνάς το κεφάλι σου
λες και όλα αυτά είναι δημιουργήματα της φαντασίας μου.
Δεν θέλω να σε πείσω για το αντίθετο.
Θέλω μόνο να δεις,ότι κάποιος πληγώθηκε.Πολύ.
Και πως είναι άδικο για μένα,να χάνω την κολλητή μου επειδή
απλά βαρέθηκε.Και θέλει να κάνει μια νέα αρχή.
Κι α κόμα πιο άδικο που δεν μ αφήνεις σ'αυτή την αρχή.
Ποτέ δεν θα κατεβούμε τη Ναυαρίνου μαζί κάνοντας τις πριγκίπισσες,
την σέιλορ μουν εσύ κι εγώ την τζούπιτερ ή τους ροκ σταρ.Ή τα παιδιά των λουλουδιών.
Τι κρίμα.
Τι ειρωνικό.
Κι όταν χάλασε η παρέα και μείναμε εμείς,σκεφτόμουν πως
εσένα δεν θέλω να σε χάσω.Και δεν θα σ 'εχανα,στον ιδεατό κόσμο.
Αλλά ιδεατοί κόσμοι δεν υπάρχουν.
Kι είναι γελοίο το πόσοι στίχοι σε φέρνουν στη μνήμη μου.
[Κι όλοι λένε πως το να χάνεις έναν γκόμενο είναι χειρότερο.]
[μέσα μου εύχομαι κάποια στιγμή όλο αυτό ν αλλάξει.Αλλά πιο μέσα μου
ξέρω πως δεν το θέλω.I'm not wasting myself on a "friend" like you.]

*αφιέρωση*

Δεν μου αρέσουν οι στίχοι στα βλογζ,αλλά το συγκεκριμένο το άκουσα πρόσφατα
και παρατήρησα και πρώτη φορά τους στίχους.Και στο αφιερώνω εξαιρετικά.
[oh the irony.]

"Song To Say Goodbye"

You are one of God's mistakes,
You crying, tragic waste of skin,
I'm well aware of how it aches ,
And you still won't let me in.
Now I'm breaking down your door,
To try and save your swollen face ,
Though I don't like you anymore,
You lying, trying waste of space..

Before our innocence was lost,
You were always one of those ,
Blessed with lucky sevens ,
And the voice that made me cry .
My Oh My.

Είναι από τα τραγούδια που καταλαβαίνεις το νόημά τους
αφού πάθεις.Τι κρίμα...

Snuggie

Βρήκα το τραγικό τελεμάρκετινγκ που έγραψα σε προηγούμενο ποστ!
Απολαύστε!

Για ντάρλινγκ,Για!

Και ξαφνικά βλέπω ότι κάνω τα ίδια βήματα που έκανες κι εσύ.
Και θέλω να χτυπήσω τον εαυτό μου,γιατί είσαι ο τελευταίος άνθρωπος που θέλω να μιάσω.
(καλά,εσύ κι ο Καρατζαφέρης).
Εσύ είχες κάνει καυγά για τον ΙΔΙΟ ακριβώς λόγο που έκανα κι εγώ.
Μετά το έπαιζες και καλά αδιάφορη και μετά μιλούσες για υποκατάστατα.
Η μικρή διαφορά μας είναι,ότι εγώ νοιαζόμουν μέχρι πρόσφατα και το παραδέχτηκα
και ζήτησα και συγγνώμη (γιατί σου γαμάνε την ζωή και ζητάς και συγγνώμη) πράγμα που
προφανώς δεν έγινε απο μέρος σου στο τάδε άτομο ,ενώ μέσα σου καιγόσανε κι ας μη το παραδεχόσουν.Λεςκαιδεσεξερω.
Εγώ σήμερα είδα το υποκατάστατο,όχι σ'εσένα,προς θεού.
Ελπίζω μόνο να μην καταλήξει όπως κατέληξα κι εγώ.
Ωραια η γυαλιστερή και πολύχρωμη βιτρίνα.όταν βγάζεις όμως τα 3D γυαλιά,
βλέπεις τις ρωγμές,μυρίζεις την σαπίλα και βρίζεις τον εαυτό σου.
Εξαπανέκαθεν είχα την άποψη να δίνω τον εαυτό μου όπως είναι [εκτός από τους τραγικούς 'έρωτες' που νταξ,εκεί το παίζεις και λίγο],απλά "κρύβω" ,αν μπορείς να το πεις έτσι,
το καταθλιπτικό εγώ μου.
Κατα τ'άλλα φάε ανωριμότητα και κουλτουριάρα και χίπι και μέταλο.
Γιατί όταν παρουσιάζεσαι ως το απόλυτο σε κάθε έννοια,στην αρχή μπορεί να είναι μαγευτικό και ουάου,αλλά όσο περνά ο καιρός απλά δεν μπορείς να το υποστηρίξεις άλλο.
Και πέφτουν οι μάσκες ,σου ρχεται (εσένα και στον κάθε άνθρωπο που παραπλανιέται)
ο μεγαλύτερος ντουβρουτζάς του αιώνα.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω,απλά νταξ,με μέτρο λίγο η υποκρισία ρε γκάιζ,
στον ίδιο σας τον εαυτό υποκρίνεστε.όσο πιο γρήγορα το πάρετε χαμπάρι
τόσο πιο γρήγορα θα νιώσετε κι εσείς καλά (εν τέλει,αφού πρώτα θα πρέπει να
αντιμετωπίσετε the real you.)

Υ.Γ. Ξύπνησα στις 6μιση για να κάνω μπάνιο,που ούτε καν.Ετοιμάστηκα να πάρω το λεωφορείο των 9,που ούτε καν.Τώρα θα μπω να κάνω μπάνιο και θα φύγω με των 11 με το Γιολαντάκι μαζί.Ωραίο ξεκίνημα για την βδομάδα,ε; :Ρ

Υ.Γ.2 Πέτυχα αυτό το τραγικό τελεμάρκετινγκ στον ΑΝΤ1 (που αλλού ,ειλικρινά)
που πλασάρει ένα πράμα σαν σαν σαν σαν σαν σαν δε ξέρω πως να το πω,για να το φοράς καινα ζεσταίνεσαι.Στην ουσία το φοράς και κάνεις τον Γκάνταλφ ή την Άργουεν απτον Άρχοντα.Είναι σαν φόρεμα-μανδύας με τραγικά μανίκια και δεν θυμάμαι αν είδα κουκούλα.
Εγώ πάντως περιμένω το αυτόματο τάισμα μωρού που μου υποσχέθηκε ο Φαίδονας.